آشنايي با تاريخ و فرهنگ كشورها

صنايع دستي صربستانصربستان در صنايع دستي سنتي ديرينه دارد. Đakovica در كوزوو به خاطر سفال هاي سياه خود معروف بود. پيروت در جنوب صربستان به دليل سراميك هاي خود در زير عثماني با سفالگران به دنبال طرح هاي بيزانس شناخته شد. [29] همچنين به مركزي براي توليد گليم يا فرش تبديل شد.
اسلاوها در قرن ششم ميلادي ساخت جواهرات را به صربستان وارد كردند. به دنبال توسعه كشور صربستان ، كار فلزات در مقياس قابل توجهي شروع شد. كارگاه هاي آموزشي در شهرها ، املاك بزرگ و صومعه ها راه اندازي شد. صومعه استودنيكا به خاطر كيفيت زرگري معروف بود. نه تنها پادشاهان بلكه برخي از اشراف ثروتمندتر سكه ضرب مي كردند. اشراف همچنين تحت تأثير ثروت دربار بيزانس قرار گرفتند. فلزكاري مانند بسياري ديگر از هنرها و صنايع دستي به دنبال فتح عثماني رو به زوال رفت. با اين حال ، در قرن هاي بعدي احياial مجددي جزئي با نفوذ شديد باروك ، به ويژه ظروف نقره اي قرن 17 در "بانوي ما بر روي صخره ها" در بوكا كوتورسكا اتفاق افتاد.
رسانه هامقاله اصلي: رسانه صربستاناز سال 2001 ، 27 روزنامه روزانه و 580 روزنامه ديگر در صربستان منتشر مي شد. برخي از اين روزنامه ها نسخه هاي اينترنتي دارند. پوليتيكا كه در سال 1904 تاسيس شد ، قديمي ترين روزنامه روزانه در بالكان است. [30] همچنين 491 مجله ادواري در صربستان [31] با Nedeljne informativne novine (NIN) و Vreme از مهمترين مجلات منتشر شده است. دولت نفوذ خود را در برخي از نشريات روزانه مانند Večernje novosti و Politika اعمال مي كند. [32]
پخش تلويزيوني از سال 1958 آغاز شد و هر كشوري در يوگسلاوي سابق ايستگاه خود را داشت. در صربستان ، ايستگاه تلويزيوني دولتي به RTB معروف بود و پس از فروپاشي يوگسلاوي به RTS (راديو تلويزيون صربستان) معروف شد. از زمان يوگسلاوي تا انقلاب بولدوزر در سال 2000 ، پخش دولتي توسط حزب حاكم كنترل مي شد. مقر ايستگاه RTS در طي حملات هوايي ناتو در سال 1999 عليه يوگسلاوي بمباران شد ، زيرا آنها ادعا مي كردند از اين كار براي تبليغات استفاده مي شود.
برخي از پخش هاي خصوصي با راديو و تلويزيون B92 از سال 1989 آغاز شده بود ، اگرچه در سال 1999 در طي جنگ ها تعطيل شد. پس از سقوط Milošević ، RTS به عنوان RTS "جديد" به عنوان ادعاي استقلال شناخته شد در حالي كه B92 شروع به پخش برنامه كرد. در طي سال 2001 ، 70 مركز تلويزيوني در صربستان وجود داشت كه 24 مركز آنها متعلق به شخصي بود. در سال 2003 ، بازگشت به سانسور در حالي بود كه دولت زوران شيوكوويچ پس از ترور زوران جيندجيچ به طور موقت وضع اضطراري را وضع كرد و فدراسيون روزنامه نگاران اروپا همچنان نگران آزادي رسانه ها در اين كشور است.
ورزشمقاله اصلي: ورزش در صربستان
نواك جوكوويچ ، تنيسور شماره 1 جهان
ايوانا شوپانويچ ، پرش طول قهرمان جهان ، اروپا و ليگ الماسصربستان در بسياري از ورزش ها بسيار موفق است. از جمله محبوب ترين ورزش ها مي توان به فوتبال ، بسكتبال ، واترپلو ، تيراندازي ورزشي ، هندبال ، واليبال و تنيس اشاره كرد.
دو باشگاه محبوب فوتبال در صربستان سرخ بلگراد و FK پارتيزان هستند. طرفداران آنها به ترتيب Delije و Grobari هستند. تيم ملي فوتبال صربستان در جام جهاني فيفا 2010 شركت كرد.
در بسكتبال ، باشگاه هاي صربستان موفق هستند و به طور منظم در مسابقات اروپا شركت مي كنند ، جايي كه آنها اغلب در يك چهارم و نيمه نهايي ظاهر مي شوند. تيم ملي بسكتبال صربستان با كسب چندين مدال طلاي جهاني فيبا ، يوروباسكت و المپيك در مسابقات بين المللي موفق است.
تيم هاي مردان و زنان صربستان همچنين در ورزش هايي مانند واترپلو و واليبال قهرمان جهان هستند.
تنيس بازان صربستان موفق بوده اند. نواك جوكوويچ شماره 1 كنوني جهان است و تاكنون هفده عنوان تك گرند اسلم را از آن خود كرده است. يانكو تيپسارويچ ، ويكتور ترويكي ، جلنا يانكوويچ و آنا ايوانوويچ نيز موفق هستند. تيم صربستان ديويس كاپ در فينال جام ديويس 2010 كه در ورزشگاه بلگراد آرنا برگزار شد ، پيروز شد.
م institutionsسسات فرهنگي
ماتيكا سرپسكا مستقر در نووي ساد ، قديمي ترين ماتيكا در جهان است.در آغاز قرن بيست و يكم ، 32 گالري هنري و 142 موزه در صربستان وجود داشت. [33] بلگراد با موزه ملي صربستان در بلگراد ، گالري نقاشي هاي ديواري با هنر كليساي ارتدوكس ، موزه مردم نگاري و اقامتگاه پرنسس لوبيكا ، موارد برجسته ترين آنها را دارد. نووي ساد شامل موزه وووودينا ، گالري ماتيكا سرپسكا و همچنين قلعه پتروارادين است.
ماتيكا سرپسكا قديمي ترين و برجسته ترين سازمان فرهنگي و علمي در صربستان امروز است. نام آن در صربي به عنوان ماتريس صربستاني يا بدن مادر صرب ترجمه شده است. در سال 1826 در بوداپست تاسيس شد و در سال 1864 به نووي ساد منتقل شد. در ميان ساير دستاوردها ، اين مطالعه شش جلدي مطالعه زبان صربي را بين سالهاي 1967 و 1976 تنظيم كرد.