آشنايي با تاريخ و فرهنگ كشورها

معماري
ابي Einsiedelnمقاله اصلي: معماري سوئيسهمچنين نگاه كنيد به: سبك Sapin و سبك كلبه سوئيسيدر سوئيس يك سنت معماري قوي وجود دارد. سبك رومانسك قرن 12 را مي توان در كليساهاي جامع بازل ، سيون ، چور ، ژنو ، زوريخ و شافهاوزن يافت. اين سبك كه از نظر بيان غني است ، در بسياري از قلعه ها و قلعه هاي سراسر كشور نيز يافت مي شود ، كه بسياري از آنها در شرايط خوبي حفظ شده اند. كليساهاي جامع لوزان و برن از سبك گوتيك و كليساهاي Einsiedeln و St. Gallen از سبك باروك است. در دوره رنسانس ، تعداد زيادي از استادان معماري استعدادهاي خود را به ايتاليا دادند. بيشتر اينها از كانتون جنوبي تيچينو بودند. زندانهاي نزديك كاخ دوج در ونيز و پل ريالتو در ونيز توسط آنتونيو دا پونته ساخته شده است. پل آه در ونيز توسط آنتونيو كنتينو ساخته شد و دومنيكو فونتانا (1607-1543) كل كاخ لاتران در ناپل و همچنين نماي كليساي سنت جان لاتران و كاخ سلطنتي در همان شهر را طراحي كرد. كارلو مادرنو ، برادرزاده فونتانا ، معمار پاپ پل پنجم سان كارلو ، آل كواترو فونتانه بود ، گالري كاخ اسپادا و صومعه فيليپيني توسط فرانچسكو بوروميني ساخته شد و كارلو فونتانا مسئول نماي سن مارچلو ال كورسو و مونته سيتيو بود. قصر؛ Baldassare Longhena ، اهل Maroggia ، كليساي Santa Maria della Salute ، كاخ هاي Rezzonico و Widmann را ساخت. همه در ونيز.

خانه هاي چوبي قديمي در زينالخانواده هاي جيلياردي و اولدلي از تيچينو شيوه هاي معماري را در روسيه بنا نهادند. جيوواني گلياردي يتيم خانه را در مسكو ساخت و پسرش دومنيكو جيلياردي پس از آتش سوزي بزرگ 1812 مسئول بازسازي ساختمانهاي عمومي مسكو ، از جمله دانشگاه بود. دومنيكو ترززيني به دستور پتر كبير مكان هاي زيادي را در سن پترزبورگ ساخت. ؛ پيترو ترتزيني (مربوط به دومنيكو نيست) اين سنت را در دهه 1740 ادامه داد.
در اوايل قرن 20 ، جنبش جديدي به نام Style Sapin توسط معمار و نقاش Charles l'Eplattenier در شهر La Chaux-de-Fonds ايجاد شد. اين نوعي تنوع از هنر نو بود و در بين مردم به سبك Sapin يا سبك درخت كاج معروف شد ، زيرا اصرار داشت كه بهترين مدل براي هنر و معماري در منطقه ، درخت كاج همراه با ساير گياهان بومي باشد. و درختان كوههاي ژورا. لوكوربوزيه (شارل-ادوارد ژانرت) ، شاگرد l'Eplattenier بود و در هجده سالگي اولين خانه خود را كه يك خانه كلبه با طرح تزئيني درخت كاج بود ، در La Chaux-de-Fonds ساخت. وي در قرن بيستم به يك نيروي اصلي در معماري مدرن غربي تبديل شد.
معماري متمايز با كيفيت بالا را مي توان در سراسر سوئيس يافت. اين معماري اغلب به عنوان معماري مدرن به ويژه نوآورانه در نظر گرفته مي شود. ماريو بوتا معمار مشهوري است كه بر معماري مدرن تأثير گذاشت. معماران ژاك هرتسوگ و پير دو مورون از بازل در سال 2001 جايزه معماري پريتزكر را دريافت كردند [6] و در سال 2009 اين جايزه به معمار سوئيسي پيتر زومتور اعطا شد. [7]
هنرهاي تجسميهمچنين نگاه كنيد به: Swiss Styleدر قرن شانزدهم پروتستانيسم تأثير شديدي بر هنرهاي تجسمي در سوئيس داشت. ساموئل هيرونيموس گريم يك هنرمند مشهور در زمينه آبرساني و شستشوي جوهر در قرن هجدهم بود ، اگرچه بيشتر كارهاي برجسته خود را هنگام حضور در انگليس خلق كرد. تقريباً هيچ تأثيري از رنسانس ايتاليا يا فرانسه نبود. به طور عمده در دوران مدرن ، هنرمندان سوئيسي در سطح بين المللي ظهور مي كنند. گفته مي شود كه آلبرتو جاكومتي بيشترين الهام خود را از اتروسك گرفته است ، اما در سطح جهاني شناخته شد. Jean Tinguely مجسمه هاي متحرك پيچيده اي را كه كاملاً از مواد قراضه ساخته شده اند ، مردم سراسر جهان را مجذوب خود كرده است. پاول كلي گاهي اوقات به عنوان اصلي ترين و چشمگيرترين نقاش سوئيس شناخته مي شود.
جنبش دادا در كاباره ولتر (زوريخ) در سوئيس در سال 1916 آغاز شد.
با وجود تعداد نسبتاً كمي از هنرمندان مشهور بين المللي مانند آلبرتو جاكومتي و HR Giger ، مجموعه هاي هنري قابل توجهي در موزه هاي مشهور اطراف سوئيس وجود دارد. اينها نه تنها در شهرهاي زوريخ ، بازل و ژنو بلكه در شهرهاي كوچكتر مانند شفهاوزن ، مارتيني و وينترتور نيز يافت مي شوند. موزه هاي شهرهاي كوچكتر به خاطر سهم خود در هنر ، كه بيش از آنچه معمولاً در مناطق استاني يافت مي شود ، افتخار مي كنند.
هنرهاي گرافيكي همانند عكاسي خلاق در سوئيس شكوفا مي شوند. نمونه هاي اين مورد را مي توان در تقويم ها ، مجلات و تبليغات بيلبورد در فضاي باز يافت.