آشنايي با تاريخ و فرهنگ كشورها

نقاشي ابريشم

نقاشي ابريشم ويتنامي يكي از محبوب ترين اشكال هنري در ويتنام است كه مورد علاقه فضاي عرفاني است كه مي توان با آن بدست آورد. در طول قرن هاي 19 و 20 ، نفوذ فرانسه جذب هنر ويتنامي شد و استفاده آزاد و مدرن از رنگ به ويژه شروع به تمايز نقاشي هاي ابريشم ويتنامي از نمونه هاي چيني ، ژاپني و كره اي خود كرد. نقاشي هاي ابريشمي ويتنامي به طور معمول حومه ، مناظر ، بتكده ها ، وقايع تاريخي يا صحنه هاي زندگي روزمره را به نمايش مي گذارند.
چاپ Woodblockهنرهاي قومي با سابقه طولاني در ويتنام ، چاپ چوب هاي ويتنامي به درجه اي از محبوبيت در خارج از ويتنام رسيده است. براي ساخت رنگ از مواد آلي استفاده مي شود كه به چوب زده مي شود و روي كاغذ فشرده مي شود. اين روند با رنگ هاي مختلف تكرار مي شود.
هنرهاي نمايشيموسيقيموسيقي ويتنامي در سه منطقه Bắc يا North ، Trung يا Central و Nam يا South كمي متفاوت است. موسيقي كلاسيك شمالي قديمي ترين ويتنام است و به طور سنتي رسمي تر است. موسيقي كلاسيك ويتنامي را مي توان در حملات مغول جستجو كرد ، زماني كه ويتنامي ها يك گروه اپراي چيني را اسير كردند. موسيقي كلاسيك مركزي تأثيرات فرهنگ چامپا را با ملودي هاي ماليخوليايي خود نشان مي دهد. موسيقي جنوبي از يك نگرش زنده و شاد لايي برخوردار است.
ويتنام داراي حدود 50 ساز موسيقي ملي است كه در آنها مجموعه سازهاي كوبه اي محبوب ترين ، متنوع ترين و با دوام ترين مانند asàn đáy ، ،àn tranh ، đàn nhị ، đàn bầu است ... مجموعه سازهاي دمنده با فلوت نشان داده مي شود و لوله هاي تابه اي ، در حالي كه مجموعه سازهاي زهي توسط dan bau و dan day مشخص شده است.
آوازهاي مردمي ويتنامي سرشار از اشكال و ملودي هاي مناطق مختلف كشور هستند ، از ngâm thơ (شعر خواني) ، hát ru (لالايي) ، hò (chanty) تا hát quan họ ، trong quan ، xoan ، dum ، ví giặm ، ca Huế ، bài chòi ، ly. به غير از اين ، اشكال ديگري مانند hát xẩm ، chầu văn و ca trù نيز وجود دارد.
دو ژانر معروف ترين عبارتند از:موسيقي Imperial Court: هنگامي كه به طور خاص به فرم "Nhã nhạc" اشاره مي شود ، شامل موسيقي دربار از خاندان Trn تا سلسله Nguyễn است. اين يك شكل استادانه موسيقي است كه شامل مجموعه گسترده اي از نوازندگان و رقاصان است كه لباس هاي عجيب و غريب را بر تن دارند. اين بخشي جدايي ناپذير از آيين هاي دربار شاهنشاهي بود.Ca trù: شكلي قديمي از موسيقي مجلسي كه از دربار شاهنشاهي نشات گرفته است. اين برنامه به تدريج با يك نوع سرگرمي از نوع گيشا در ارتباط بود كه در آن نوازندگان زن با استعداد مردان ثروتمند و قدرتمند را سرگرم مي كردند ، اغلب دانشمندان و ديوان سالاراني كه بيشتر از اين سبك لذت مي بردند. در قرن بيستم توسط دولت محكوم شد ، زيرا به دروغ با فحشا گره خورده بود ، اما اخيراً شاهد احياي مجدد آن بوده است زيرا قدرداني از اهميت فرهنگي آن افزايش يافته است. Ca trù از سال 2005 توسط يونسكو به عنوان يك شاهكار ميراث شفاهي و ناملموس بشريت شناخته شده است.در قرن بيستم ، در تماس با فرهنگ غربي ، به ويژه پس از استقلال ملي ، بسياري از دسته هاي جديد هنري مانند نمايشنامه ، عكاسي ، سينما و هنر مدرن شكل گرفته و به شدت شكل گرفته و با دستيابي به دستاوردهاي بزرگ با بازتاب مطالب اجتماعي و انقلابي ، دستاوردهاي بزرگي به دست آوردند. واقعيت ها تا سال 1997 ، 44 نفر در زمينه هاي فرهنگي و هنري مفتخر به دريافت نشان هوشي مين شده اند ، 130 نفر ديگر با افتخار هنرمند مردم و 1011 نفر با افتخار عالي هنرمند اهدا شده اند. در آغاز سال 1997 ، 191 سازمان هنري حرفه اي و 26 استوديوي فيلم (از جمله سازمان هاي محلي و محلي) فعاليت داشتند. در بسياري از كشورها 28 فيلم ، 49 فيلم علمي و مستند دريافت كننده جوايز بين المللي فيلم سينمايي بوده است.تئاترHát tuồng (معروف به Hát bội): اپراي سنتي ويتنامي: يك شكل تئاتر به شدت تحت تأثير اپراي چيني ، از سرگرمي دربار سلطنتي به گروه هاي مسافرتي كه براي مردم عادي و دهقان اجرا مي كردند ، تبديل شد و شخصيت هاي مشهور سهام را در آنها بازي مي كرد.Cải lương: نوعي اپراي محلي مدرن است كه از ويتنام جنوبي سرچشمه مي گيرد و از تكنيك هاي گسترده ويبراتو استفاده مي كند. در مقايسه با ساير سبكهاي محلي در ويتنام مدرن بسيار محبوب است.Hát chèo: چئو نوعي تئاتر موسيقي به طور كلي طنز است كه اغلب شامل رقص است و به طور سنتي توسط دهقانان ويتنامي در شمال ويتنام اجرا مي شود. اين كار معمولاً در خارج از خانه توسط گروه هاي تور نيمه آماتور ، بصورت كليشه اي در يك ميدان روستا يا حياط يك ساختمان عمومي انجام مي شود ، اگرچه امروزه به طور فزاينده اي نيز در داخل خانه و توسط مجريان حرفه اي اجرا مي شود

عروسك گرداني آب

عروسك گرداني آب (Múa rối) ، نوعي هنر متمايز ويتنامي است كه ريشه در قرن دهم دارد و در منطقه شمالي بسيار محبوب است. در نمايش عروسكي آب ، يك صفحه با شكاف بامبو عروسك هايي را كه در آب قرار دارند پنهان مي كند و با استفاده از تيرهاي بلند پنهان شده در زير آب دستكاري مي شود. خطوط داستاني حماسي با بسياري از عروسك هاي مختلف بازي مي شود كه اغلب از صحنه هاي سنتي زندگي ويتنامي استفاده مي كنند.