آشنايي با تاريخ و فرهنگ كشورها

ورزش

هاموي تاي (به تايلندي: มวยไทย، RTGS: Muai Thai، [ماه تازي] ، به زبان "بوكس تايلندي") نوعي كيك بوكسينگ و ورزش امضاي تايلند است. اين شامل ضربات ، مشت ، زانو و ضربه آرنج در يك حلقه با دستكش هاي مشابه استفاده شده در بوكس غربي است و همين امر باعث شده تا تايلند در بازي هاي المپيك در بوكس مدال كسب كند.
فوتبال اتحاديه از موي تاي به عنوان پرطرفدارترين ورزش در جامعه معاصر تايلند پيشي گرفته است. تيم ملي فوتبال تايلند شش بار در جام ملت هاي آسيا بازي كرده است. اين تيم در سال 1972 و در مرحله يك شانزدهم نهايي در سال 2019 به مرحله نيمه نهايي رسيد. اين كشور دو بار ، 1972 و 2007 ميزبان جام ملت هاي آسيا بوده است. نسخه 2007 به همراه اندونزي ، مالزي و ويتنام به ميزباني مشترك برگزار شد. غير معمول نيست كه تايلندي ها در تلويزيون تيم هاي مورد علاقه خود در ليگ برتر انگليس را تشويق مي كنند و با لباس ماكت در حال گردش هستند. يكي ديگر از تفريحاتي كه به طور گسترده اي لذت مي برد و زماني كه يك ورزش رقابتي است ، پرواز بادبادك است.
تاكراو (به تايلندي: ตะกร้อ) ورزشي بومي تايلند است كه در آن بازيكنان به توپ خيزران ضربه مي زنند و فقط مجاز به استفاده از پاها ، زانوها ، سينه و سر خود هستند تا توپ را لمس كنند. سپك تكرا نوعي از اين ورزش است كه شبيه واليبال است. بازيكنان بايد توپ را از روي تور دور كنند و آن را مجبور كنند تا از سمت حريف به زمين برخورد كند. اين ورزش در ساير كشورهاي جنوب شرقي آسيا نيز يك ورزش محبوب است. يك بازي كاملاً مشابه اما فقط با پا انجام مي شود ، توپ بوكا است.
معماريبخش عمده اي از ميراث فرهنگي اين كشور و هم بازتاب چالش هاي زندگي در آب و هواي گاه شديد تايلند و هم از نظر تاريخي اهميت معماري براي مردم جامعه نسبت به اعتقادات مذهبي و مذهبي است. تحت تأثير سنت هاي معماري بسياري از همسايگان تايلند ، همچنين در مناطق بومي و مذهبي خود تغييرات منطقه اي قابل توجهي ايجاد كرده است.
معابد بودايي در تايلند از Pāḷi vāṭa به معني محوطه "wats" شناخته مي شوند. يك معبد داراي يك ديوار محصور است كه آن را از جهان سكولار جدا مي كند. معماري Wat در طول تاريخ تغييرات زيادي را در تايلند مشاهده كرده است. اگرچه تفاوت هاي زيادي در چيدمان و سبك وجود دارد ، اما همه آنها از همان اصول پيروي مي كنند.
همانطور كه از عبارت "خانه چوبي تايلندي" پيداست ، يكي از جنبه هاي جهاني معماري سنتي تايلند ، ارتفاع ساختمان هاي آن بر روي نرده ها است كه معمولاً تا حدود ارتفاع سر است. از محوطه زير خانه براي نگهداري ، كاردستي ، آرامش در روز و گاهي براي دام استفاده مي شود. خانه ها به دليل طغيان شديد آب در بخشهاي خاصي از سال و در دوران باستان تر ، شكارچيان ساخته شده اند. عادت هاي ساختماني و زندگي تايلندي اغلب بر اساس باورهاي خرافي و مذهبي است. بسياري از ملاحظات ديگر مانند مواد محلي موجود ، آب و هوا و كشاورزي ارتباط زيادي با سبك دارد.
بازي هاي سنتيخرگوش يك پا (تايلندي: กระต่าย ขา เดียว؛ RTGS: kratai kha diao) نوعي بازي "گرفتن من" است. شكارچي خرگوش را صدا مي كند و خرگوش بايد روي يك پا بايستد و بپر يا انگشتان پا را بگيرد تا بازيكنان ديگر را بگيرد و به جاي آن به خرگوش تغيير كند. اين بازي پاهاي شما را تمرين داده و تعادل را روي يك پا تمرين مي كند. تعداد بازيكنان به دو تيم تقسيم مي شوند ، يا ممكن است اصلا تيم نداشته باشند. به طور معمول ، دو يا چند بازيكن وجود دارد. در اولين بار ، بازيكن خرگوش يا تيم را با "قيچي سنگ كاغذي" انتخاب مي كند. بازنده يك خرگوش مي شود.در مورد تكنواز ، خرگوش بايد روي يك پا بايستد ، سپس براي تعقيب و گريز و پريدن به قسمت ديگري از بدن كودكان ديگر كه فرار كرده اند ، مي پرد. همه بايد در منطقه تعيين شده بمانند. بازيكني كه فضاي خالي اش تمام شود ، بازي را از دست مي دهد و بايد او را به خرگوش تغيير دهيد ، اما اگر خرگوش خسته شده باشد و نتواند روي يك پا بايستد ، شكست خورد و بايد مجازات شود.
در بازي تيمي ، قوانين شبيه بازيكن انفرادي است ، اما تيم خرگوش يك نماينده مي فرستد تا تيم ديگر را براي همه مردم بگيرد. دستگير شدگان بايد بيرون منتظر بمانند تا تيم خرگوش بتواند همه تيم هاي رقيب را بگيرد. تيم خرگوش مي تواند به بازيكنان تيم خود برسد تا آنها را خسته كند و اگر تمام اعضاي تيم خرگوش خسته شوند و نتوانند روي يك پا بايستند ، تيم خرگوش بازي را از دست مي دهد و بايد مجازات شود.
سرگرمي اسب سواري ساقه موزاسب سواري سرگرمي ساقه موز يا "khee ma khan kluay" به زبان تايلندي يك بازي سنتي تايلند است كه بچه هاي تايلندي در گذشته به طور مكرر بازي مي كردند. آنها از ساقه موز براي ساختن قطعات اسب مانند سر ، گوش و دم اسب استفاده مي كنند. مواد لازم براي ساخت اسب سرگرمي دنده موز ، ساقه موز ، چاقو ، سنجاق كوچك بامبو و رشته است. ابتدا يك ساقه موز به طول حدود 1.5 متر پيدا كنيد. آن را به شكل سر ، گردن و گوش ها ببريد ، سپس با استفاده از يك سنجاق كوچك بامبو گوش را به سر اسب متصل كنيد. قسمت باقيمانده ساقه موز به يك اسب اسب تبديل مي شود. رشته اي را بين سر و دم اين اسب ساقه موز وصل كنيد و آن را روي شانه سوار قرار دهيد.