آشنايي با تاريخ و فرهنگ كشورها

غذامقاله اصلي: غذاهاي صربستانيبيشتر مردم در صربستان روزانه سه وعده غذا ، صبحانه ، ناهار و شام خواهند داشت كه ناهار بزرگترين و مهمترين وعده غذايي است. با اين حال ، به طور سنتي ، فقط ناهار و شام وجود داشت كه صبحانه در نيمه دوم قرن نوزدهم معرفي شد. [10]

پاي رول (يا بورك غلتكي) با نوشيدني ملي راكيا [11]زمينهغذاهاي سنتي صرب متنوع است و مي توان گفت تركيبي از غذاهاي اروپايي ، مديترانه اي و خاورميانه است. [12] apevapi متشكل از گله هاي گوشتي مخلوط شده به شدت كباب شده به عنوان غذاي ملي در نظر گرفته مي شود. از ديگر غذاهاي قابل توجه مي توان به كلجيوو كه در آيين هاي مذهبي ، سالاد صربي ، سارما (برگ شراب پر) ، پلو (پلو ، وعده غذايي خاورميانه شبيه به ريزوتو) ، موساكا و سوپ لوبيا (سبوس دار) استفاده مي شود ، اشاره كرد. Česnica يك نان سنتي براي روز كريسمس است.
وعده هاي غذايي خانگيتعدادي از غذاهايي كه از غرب به سوپرماركت خريداري مي شوند ، اغلب در صربستان در خانه تهيه مي شوند. اينها شامل راكيا (كنياوي ميوه اي) ، اسلاتكو ، مربا ، ژله و غذاهاي ترشي (به خصوص كلم ترش ، آجوار و سوسيس) است. دلايل اين امر از اقتصادي تا فرهنگي است. تهيه غذا بخشي مهم از سنت خانواده صربستان است.
دسرهادسرهاي صربي تركيبي از ساير دسرهاي بالكان و دسرهاي بومي مركز صربستان است. دسرهايي كه سرو مي شوند معمولاً Uštipci ، Tulumbe ، Krofne و Palačinke (كرپ) هستند. اسلاتكو يك شيريني سنتي صربستاني است كه در سراسر صربستان محبوب است و مي توان آن را در اكثر رستوران هاي صربستاني در بالكان و دياسپورا يافت.
نوشيدنيآبجو در صربستان بسيار مصرف مي شود. معروف ترين مارك ها Jelen Pivo و Lav Pivo هستند. راكيا ، نوعي براندي ميوه اي نيز با آلو راكيا (šljivovica ، نماد شوماديا) و راكيا انگور (لوزا ، جنوب صربستان) بسيار رايج است. اين نوشيدني ملي صربستان است و در ساير كشورهاي مديترانه اي رايج است. شراب داخلي نيز محبوب است. قهوه تركي (domaća يا srpska kafa ناميده مي شود) نيز به طور گسترده اي مصرف مي شود.
زبانمقاله اصلي: زبان صربي
زبان صربي تنها زبان اروپايي است كه داراي دوگرافي فعال است و از هر دو حروف سيريليك و الفباي لاتين استفاده مي كند. روي تصوير: شعرهاي عاميانه صربستاني ووك استفانويچ كارادچيچ ، 1841صرب ها به زبان صربي ، عضوي از گروه زبان هاي اسلاوي جنوبي ، به طور خاص در زير گروه اسلاوي جنوب غربي همراه با ساير انواع صرب كروات و اسلوونيايي صحبت مي كنند. اين زبان با زبان كروات و بوسنيايي قابل درك است (نگاه كنيد به تفاوت در صربي استاندارد ، كرواتي و بوسنيايي) و بيشتر زبان شناسان آن را يكي از انواع استاندارد زبان رايج صربستاني-كرواتي مي دانند.
زبان صربي چندين گويش را تشكيل مي دهد ، زبان استاندارد بر اساس گويش استوكاوي است. [13]
اين زبان در صربستان ، بوسني و هرزگوين و مونته نگرو يك زبان رسمي است. در مجارستان ، اسلواكي ، كرواسي ، مقدونيه شمالي و روماني ، اين يك زبان اقليت شناخته شده در منطقه است.
انواع مختلفي از زبان صربي نيز وجود دارد ، يعني صربي قديمي و اسلاوي-صربي ، تركيبي از اسلاوي كليسايي ، روسي و صربي.

جووان استريجا پوپويچ ، نمايشنامه نويس ، نويسنده و بنيانگذار چندين نهاد فرهنگي مانند موزه ملي صربستانزبان صربي تنها زبان اروپايي است كه داراي دوگرافي فعال است و از هر دو حروف سيريليك و الفباي لاتين استفاده مي كند. الفباي سيريليك صربي در سال 1814 توسط ووك كارادچيچ ، كه الفبا را بر اساس اصول واجي ايجاد كرد ، ابداع شد. الفباي لاتين مورد استفاده براي زبان صربي نسخه Ljudevit Gaj است كه در تمام زبان هاي اسلاوي جنوب غربي به اشتراك گذاشته شده است.
كلمات قرض در زبان صربي بيشتر از تركي ، آلماني و ايتاليايي است ، كلمات با اصالت مجارستاني بيشتر در شمال و كلمات يوناني بيشتر در مراسم مقدس وجود دارد.
دو كلمه صربي كه در بسياري از زبانهاي جهان استفاده مي شود خون آشام و فلفل قرمز است. Slivovitz و ćevapčići كلمات صربي هستند كه همراه با غذا / نوشيدني صربي مورد استفاده قرار مي گيرند. Šljivovica از طريق آلماني قرض گرفته مي شود. پاپريكا خود از طريق تركي عثماني وارد صربستان شد. خون آشام در اوايل قرن هجدهم از طريق متون آلماني زبان وارد بيشتر زبان هاي اروپاي غربي شد و از آن زمان به بعد در جهان گسترش يافته است.ادبياتمقاله اصلي: ادبيات صربستانهمچنين نگاه كنيد به: شعر حماسي صربستان و كميك هاي صربستانبيشتر ادبيات قرون وسطي درباره مضامين مذهبي بود. اناجيل ، مزامير ، منولوژي ها ، حيوگرافي ها و مقاله ها و خطبه هاي بنيانگذاران كليساي ارتدكس صربستان نوشته شده است. در پايان قرن دوازدهم ، دو مورد از مهمترين ادبيات قرون وسطايي صربستان ايجاد شد - انجيلهاي ميروسلاو (حافظه يونسكو از جهان) و انجيلهاي ووكان ، كه متنهاي كتاب مقدس را با حروف اول و نقاشي هاي كوچك تركيب مي كرد. ] شعر حماسي صربستان بخشي اصلي از ادبيات قرون وسطايي صربستان بود كه براساس رويدادهاي تاريخي مانند نبرد كوزوو ساخته شده بود.