آشنايي با تاريخ و فرهنگ كشورها

بيشتر مردم فرهنگ فرانسوي را با پاريس كه مركز مد ، آشپزي ، هنر و معماري است مرتبط مي دانند ، اما زندگي در خارج از شهر چراغ ها بسيار متفاوت است و براساس مناطق مختلف متفاوت است.

فرانسه فقط فرهنگ ندارد؛ كلمه "فرهنگ" در واقع از فرانسه آمده است. كريستينا دي روسي ، انسان شناس در كالج بارنت و ساوت گيت لندن ، به لايو گفت علوم پايه.

از نظر تاريخي ، فرهنگ فرانسه تحت تأثير فرهنگ سلتيك و گالو-رومي و همچنين فرانك ها ، يك قبيله ژرمني بود. فرانسه ابتدا به عنوان ناحيه غربي آلمان شناخته مي شد كه به راين لند معروف بود اما بعداً به سرزميني اشاره داشت كه در دوران آهن و دوران روم به گالي معروف بود.

زبان ها

طبق گزارش بي بي سي ، فرانسه زبان رسمي و اولين زبان 88 درصد مردم است. اين زبان غالب 70 ميليون نفر از ساكنان كشور است ، اما انواع مختلفي بر اساس منطقه وجود دارد. طبق گفته وزارت امور خارجه و توسعه بين الملل فرانسه ، فرانسوي دومين زبان خارجي است كه به طور گسترده آموخته مي شود و تقريباً 120 ميليون دانش آموز دارد.

به گزارش بي بي سي ، حدود 3 درصد از مردم به گويش هاي آلماني صحبت مي كنند و گروه كوچكي از فلاندي زبانان در شمال شرقي وجود دارد. عربي سومين زبان اقليت بزرگ است.

كساني كه در نزديكي مرز ايتاليا زندگي مي كنند ممكن است به زبان ايتاليايي به عنوان زبان دوم صحبت كنند و باسكي توسط افرادي كه در مرز فرانسه و اسپانيا زندگي مي كنند صحبت مي شود.

گويشها و زبانهاي ديگر شامل كاتالان ، برتون (زبان سلتيك) ، گويشهاي اوكيتانيايي و زبانهاي مستعمرات سابق فرانسه ، از جمله كابيل و كريول آنتيلي است.

دين

كاتوليك مذهب غالب فرانسه است. در يك نظرسنجي توسط موسسه افكار عمومي فرانسه (IFOP) ، 64 درصد از جمعيت (حدود 41.6 ميليون نفر) خود را كاتوليك روم معرفي كردند. اديان ديگر در فرانسه شامل اسلام ، بوديسم و ​​يهوديت است. براساس سيا ، از 23 تا 28 درصد مردم فرانسه مذهب نمي شارزش هاي

فرانسوي ها به ملت و دولت خود بسيار افتخار مي كنند و نوعاً از هرگونه اظهار نظر منفي درباره كشورشان آزرده مي شوند. بازديدكنندگان ، به ويژه آمريكايي ها ، اغلب نگرش خود را نسبت به خارجي ها بي ادبانه تعبير مي كنند.

دي روسي گفت: "از حدود قرن شانزدهم ميلادي ، در اروپا ، فرهنگ به اصطلاحي براي پرورش ذهن ، عقل ، دانش ، يادگيري ، توانايي هاي خلاقانه و شيوه هاي قابل قبول رفتار تبديل شد." فرانسوي ها از اين سبك و ظرافت استقبال مي كنند و به اين واقعيت افتخار مي كنند كه حتي فضاهاي عمومي آنها نيز لحني سلطنتي دارند.

فرانسوي ها به egalité ، به معناي برابري ، اعتقاد دارند و بخشي از شعار اين كشور است: "Liberté، Egalité، Fraternité". بسياري مي گويند كه آنها اهميت بيشتري نسبت به آزادي و برادري ، دو كلمه ديگر در شعار ، براي برابري قائل هستند.

طبق مطالعه اي كه آژانس تحقيقات ملي فرانسه در مورد ايدز انجام داده است ، فرانسوي ها تجسم عاشقانه و اشتياق هستند و نگرش علني نسبت به رابطه جنسي در خارج از ازدواج وجود دارد. شناخته شده اند كه حتي سياستمداران برجسته كشور نيز بدون تلاش براي پنهان كاري ، امور خارج از ازدواج را انجام مي دهند. به عنوان بازتابي از طبيعت سكولار اين كشور ، غير معمول نيست كه فرزندان در زوج هاي مجرد به دنيا مي آيند.

علاوه بر ازدواج سنتي ، زوج هاي فرانسوي همچنين انتخاب يك pacit civil de solidarité (PACS) را دارند. اين اتحاديه اتحاديه اي است كه از مزاياي مشابه ازدواج مانند تخفيف هاي مالياتي برخوردار است ، اما مي تواند با اخطار يا ازدواج با شخص ديگري يا به جاي طلاق منحل شود. طبق گفته اكونوميست ، دو سوم تعداد زوج هاي فرانسوي همانند ازدواج در PACS هستند.

غذاهاي فرانسوي

غذا و شراب در زندگي در تمام سطوح اقتصادي اجتماعي مهم هستند و معاشرت هاي زيادي در مورد شام هاي طولاني انجام مي شود.

يك غذاي سنتي فرانسوي coq au vin است - مرغ در شراب بورگوندي ، لاردون (نوارهاي كوچك يا مكعب چربي گوشت خوك) ، قارچ دكمه اي ، پياز و سير.

يك غذاي سنتي فرانسوي coq au vin است - مرغ در شراب بورگوندي ، لاردون (نوارهاي كوچك يا مكعب چربي گوشت خوك) ، قارچ دكمه اي ، پياز و سير. (اعتبار تصوير: Dream79 Shutterstock)

در حالي كه سبك هاي پخت و پز براي تأكيد بر كرايه سبك تر تغيير يافته است ، بسياري هنوز آشپزي فرانسوي را با سس هاي سنگين و آماده سازي پيچيده مرتبط مي دانند. برخي از غذاهاي كلاسيك فرانسوي شامل بوف بورژنيون - خورشتي است كه از گوشت گاو در شراب قرمز ، آب گوشت گاو تهيه شده و با سير ، پياز و قارچ چاشني شده است - و كوك اووين ، غذايي درست شده با مرغ ، شراب بورگوندي ، لاردون (نوارهاي كوچك يا مكعب چربي گوشت خوك) ، قارچ دكمه اي ، پياز و سير اختياري.

سيب زميني سرخ كرده ، به طرز جالب توجه ، ممكن است فرانسوي نباشد. طبق نشنال جئوگرافيك ، ممكن است آنها واقعاً اهل اسپانيا يا بلژيك باشند. دليل اينكه آمريكايي ها سيب زميني سرخ شده را سيب زميني سرخ كرده مي نامند اين است كه توماس جفرسون وقتي در فرانسه مشغول خدمت به عنوان وزير آمريكا از سال 1784 تا 1789 بود ، اين ماده غذايي را كشف كرد. وي اين ايده را به ايالات متحده بازگرداند.

تن پوش

پاريس به عنوان خانه بسياري از خانه هاي مد پيشرفته مانند Dior ، Hermes ، Louis Vuitton و Chanel شناخته مي شود. بسياري از فرانسوي ها به سبك پيشرفته ، حرفه اي و مد روز لباس مي پوشند ، اما بيش از حد دلهره آور نيست. لباس هاي معمولي شامل لباس هاي زيبا ، كت و شلوار ، كت هاي بلند ، روسري و برت است.

اصطلاح Haute Couture با مد فرانسوي در ارتباط است و به معناي آزادانه لباس هاي فانتزي است كه به صورت دست ساز ساخته مي شوند يا به سفارش آنها ساخته مي شوند. به گفته اوا دومجيان ، نويسنده و ويراستار مد در لندن ، در فرانسه اين اصطلاح توسط قانون محافظت مي شود و توسط اتاق بازرگاني پاريس تعريف مي شود. دومجيان در وبلاگ خود مي نويسد:

"براي بدست آوردن اين حق كه خود را خانه كوتور بنامد و از اصطلاح haute couture در تبليغات خود و هر روش ديگري استفاده كند ، يك خانه مد بايد از اين قوانين پيروي كند:

طراحي سفارشي براي مشتريان خصوصي ، با يك يا چند اتصالات.

يك كارگاه (آتليه) در پاريس داشته باشيد كه حداقل 15 نفر را به طور تمام وقت استخدام كند.

هر فصل (يعني دو بار در سال) مجموعه اي را به مطبوعات پاريس ارائه مي دهد كه شامل حداقل 35 دويدن / خروج با لباس براي لباس روز و شب است

هنر فرانسه

هنر در فرانسه - بخصوص در پاريس و ساير شهرهاي بزرگ - وجود دارد و تأثيرات گوتيك ، رومانكو رومانسو و نئوكلاسيك در بسياري از كليساها و ساير ساختمانهاي عمومي ديده مي شود.

بسياري از مشهورترين هنرمندان تاريخ از جمله كلود مونه ، ادگار دگا و كاميل پيسارو در پاريس الهام گرفتند و جنبش امپرسيونيسم را به وجود آوردند.

موزه لوور در پاريس از بزرگترين موزه هاي جهان است و بسياري از آثار هنري معروف از جمله موناليزا و ونوس دي ميلو را در خود جاي داده است.

تعطيلات و جشن ها

فرانسوي ها تعطيلات سنتي مسيحيان كريسمس و عيد پاك را جشن مي گيرند. آنها روز اول ماه مه را كه به عنوان روز كارگر نيز شناخته مي شود ، در 1 ماه مه جشن مي گيرند. پيروزي در اروپا در 8 مه يادآور پايان جنگ در اروپا در جنگ جهاني دوم است. روز باستيل در 14 ژوئيه جشن گرفته مي شود. اين روزي است كه انقلابيون براي شروع انقلاب فرانسه به قلعه باستيل در پاريس حمله كردند.

گزارش اضافي توسط آلينا بردفورد ، هميار علمي زنده