آشنايي با تاريخ و فرهنگ كشورها

پرتغال كشوري عمدتا كاتوليك رومي است كه داراي اخلاق خانوادگي نزديك است. فرهنگ غني آن از تأثيرات بسياري از جمله سلتيك ، لوزيتانيان ، فنيقي ، ژرمنيك ، ويسيگوت ، وايكينگ ، يهودي سفاردي و مور حاصل مي شود. در دهه هاي اخير ، اين كشور تجديد حيات در هنر را تجربه كرده است و شهرهاي ليسبون ، پورتو و گويمارس همه به عنوان پايتخت هاي فرهنگي اروپا شناخته شده اند.
هنرپرتغالي ها درك عميقي از هنر دارند. شهرهايي مانند پايتخت ليسبون ، "شهر دوم" پورتو ، براگا ، گويمارس و شهر دانشگاه كويمبرا داراي موزه هاي بسياري هستند. شهرداري هاي كوچكتر مجموعه هاي خاص خود را دارند. مگر اينكه كوچكترين دهكده باشد ، هميشه منطقه اي براي نمايشگاههاي هنري محلي در نظر گرفته شده است. غالباً اين ممكن است در تالار شهر C Municipalmera Municipal يا نزديك آن باشد.
به دنبال يك گالري هنري مرسوم ، مد روز هستيد؟ چيزي بيشتر از Arte AFK ، واقع در شمال مركز شهر ليسبون ، كه در آن نقاشي و عكاسي تمركز دارد ، نگرديد. اين گالري هنرمندان ملي و بين المللي ، تاسيس و نوظهور را به نمايش مي گذارد.
ادبياتادبيات پرتغالي در قرن 12 از آثار غنايي مرداني مانند "پادشاه شاعر" دوم دنيس ، كه بيشتر از روايات شفاهي كه توسط ترابادور خوانده مي شد ، نوشت.
لوئيس واز دو كامزس ، شاعر قرن شانزدهم ، بزرگترين شاعر پرتغال محسوب مي شود. آثار وي ، به ويژه حماسه Os Lusiadas ، با آثار شكسپير ، هومر و ويرژيل مقايسه شده است.
نزديك تر به زمان حال ، فرناندو پسوآ يكي از تأثيرگذارترين چهره هاي ادبي قرن بيستم است و در سال 1998 به خوزه ساراماگو جايزه نوبل ادبيات اهدا شد.
نكته داخلي: اگر اهل مطالعه هستيد ، كتابفروشي Lello در پورتو را با راه پله باشكوه آن از دست ندهيد (بدون عكس گرفتن مجاز است) و در ماه ژوئن هنگام برگزاري نمايشگاه كتاب ليسبون ، Parque Eduardo VI را بزنيد.
تئاترپرتغال هرگز به دليل اين كه پرتغالي ها بيش از هنرهاي نمايشي علاقه مند به غزل يا كارهاي شوخ طبع هستند ، يك تئاتر نمايشي دراماتيك بزرگ ايجاد نكردند. در طول قرن 20 ، تئاتر از طريق Revista ، نوعي تئاتر كارتوني كه مسائل اجتماعي و سياسي را آشكار مي كرد ، به طبقه متوسط ​​رسيد.
موسيقيفادو و موسيقي محلي و رقص مهمترين شكل بيان موسيقي پرتغال است. در واقع ، فادو در فهرست ميراث ناملموس يونسكو قرار دارد. ترجمه آن به "سرنوشت" يا "سرنوشت" ، با آهنگ ها و اشعار غم انگيز ، اغلب در مورد دريا مشخص مي شود ، و با مفهوم سعوداد ، كلمه اي دلالت بر دلتنگي ، اشتياق و دلتنگي مرتبط است.
دو نوع اصلي وجود دارد. سبك ليسبون محبوب تر است و با كف زدن مورد تحسين قرار مي گيرد ، در حالي كه سبك كويمبرا از ظرافت بيشتري برخوردار است. براي نشان دادن قدرداني ، فقط يك پاكسازي محتاطانه گلو مناسب است. اهميت فادو با اين واقعيت تأييد مي شود كه با مرگ آماليا رودريگز ، "ملكه فادو" در سال 1999 ، سه روز عزاي ملي اعلام شد.
حتي در كوچكترين شهر پرتغال هم يك ميدان وجود دارد كه غالباً در كنار كليساست ، براي ارائه مراسم محلي محلي. شركت كنندگان در لباس هاي رنگارنگ ، آوازهاي سنتي مي خوانند و رقصهايي با افتخار همراه با همراهي سازهايي مانند گيتار ، ماندولين ، گاودار ، آكاردئون ، ويولن و طبل اجرا مي كنند.
در حالي كه در شمال مينهو ، ويرو در خانه در يك جشن اكتبرفست برگزار مي شود ، كريدينيو از جنوب الگاروه اشاره اي به غرب غربي آمريكا در شكل و صدا دارد. در منطقه شمال شرقي معروف به Trás-os-Montes ، رقصندگان ميراندا ، معروف به Pauliteiros ، يك رقص سلاح آييني را با استفاده از چوب انجام مي دهند - البته به روشي كاملاً متمدنانه.
فرهنگ عامهيك مثال از سنت پرتغالي-گاليسي ، نمونه هايي از mouras encantadas ، تغيير شكل دادن دوشيزگان جادويي است كه از رودخانه ها ، پل ها ، چاه ها ، غارها و قلعه ها محافظت مي كنند. آنها به دليل قدرت غيبي به اسارت در مي آيند و به آنها پاداش مي دهند كه بتوانند آنها را آزاد كنند.

غذا

در بحث در مورد غذاهاي پرتغالي ، نقطه شروع بايد باكالهاو باشد ، ماهي كاد نمكي كه قرن ها مورد توجه رژيم غذايي اين كشور بوده است. ساير گزينه هاي محبوب ماهي شامل ساردين ، ​​خرچنگ دريايي ، ميگو ، هشت پا ، مارماهي ، دورادو و روبالو است. گوشت خوك ، به خصوص خوك شيرخوار بو داده ، مانند بز ، و بسته به منطقه ، گوشت هاي خاص بازي بسيار محبوب است. براي طعم رام كردن ، گوشت گاو ، بوقلمون و مرغ رايج است.
مكمل گوشت يا ماهي در يك وعده غذايي معمولاً برنج و سيب زميني به علاوه سالاد مخلوط كاهو ، گوجه فرنگي و پياز برش خورده است. سبزيجات شامل كلم ، كلم پيچ ، اسكارول و لوبياي سبز هستند ، اگرچه به احتمال زياد با اين پوره هاي هويج و سيب زميني روبرو مي شويد و در نتيجه نوشابه هاي همه جا را مي گيريد كه بيشتر از ناهارها و عصرانه ها است. براي شروع هميشه يك كاسه زيتون روي ميز است.
تخم مرغ مانند پنير چه از گاو ، بز يا گوسفند يك ماده اصلي است. ميان وعده ملي ، شيريني كاستارد ، پاستل د ناتا و پودينگ برنج است كه با دارچين پوشيده شده و يك دسر مورد علاقه است.