آشنايي با تاريخ و فرهنگ كشورها

گمرك

آداب و رسوم سنتي و عاميانه مردم تايلند توسط Phya Anuman Rajadhon در قرن 20 جمع شد و توصيف شد ، در زماني كه مدرنيته چهره تايلند را تغيير داد و تعداد زيادي از سنت ها از بين رفت يا با زندگي مدرن سازگار شد. هنوز هم ، تلاش براي پالايش ، ريشه در فرهنگ باستان سيامي ، متشكل از ترويج آنچه كه تصفيه مي شود و جلوگيري از درشتي ، تمركز اصلي زندگي روزمره مردم تايلند و از نظر ارزش هاي آنها است.
يكي از متمايزترين آداب و رسوم تايلند واي است. در سلام و احوالپرسي ، مرخصي گرفتن ، به عنوان تأييد يا همراهي با يك عذرخواهي ، به اشكال مختلفي ارائه مي شود ، كه نشان دهنده وضعيت نسبي افراد درگير است. به طور كلي سلام شامل حركتي شبيه به دعا با دست است كه از آجالي مودري شبه قاره هند گرفته شده است و همچنين ممكن است خم شدن سر كمي داشته باشد. اين سلام و احوالپرسي غالباً با لبخندي آرام همراه است كه نمادي از روحيه استقبال و نگرش دلپذير است. در بروشورهاي توريستي اغلب از تايلند به عنوان "سرزمين لبخندها" ياد مي شود.
نمايش عمومي محبت در جامعه سنتي تايلند ، به ويژه بين عاشقان ، بيش از حد معمول نيست. چنين اقداماتي بخصوص در ميان نسل جوان رواج بيشتري مي يابد.
يك هنجار اجتماعي برجسته معتقد است كه لمس سر كسي ممكن است بي ادبانه تلقي شود. همچنين قرار دادن پاها در سطحي بالاتر از سر شخص ديگر ، بي ادبي تلقي مي شود ، خصوصاً اگر آن فرد از جايگاه اجتماعي بالاتري برخوردار باشد. دليل اين امر اين است كه مردم تايلند پا را كثيف ترين و پست ترين قسمت بدن و سر را قابل احترام ترين و بالاترين قسمت بدن مي دانند. اين امر همچنين بر نحوه نشستن تايلندي ها هنگام نشستن روي زمين تأثير مي گذارد - پاهايشان هميشه به سمت ديگر اشاره مي كند ، به پهلو يا پشت آنها فرو رفته است. اشاره يا لمس چيزي با پا نيز بي ادبي تلقي مي شود. در مطبوعات تايلند گزارش شد كه هنگام عبور يك اتومبيل سلطنتي از جاده زير ، عبور عابر پياده از بالا رفتن از پله ها به ايستگاه Victory Monument BTS ممنوع است زيرا طبق عرف تايلند ، پاها نمي توانند در هر نقطه بالاتر از سر يك عضو خانواده سلطنتي.از آنجا كه يك خلوص و آرامش بها داده مي شود ، درگيري و بروز خشم ناگهاني در فرهنگ تايلند طفره مي رود. به همين دلايل ، بازديد كنندگان بايد مراقب باشند كه درگيري ايجاد نكنند يا خشم خود را نشان ندهند. اختلافات يا اختلافات را بايد با لبخند برطرف كرد و هيچ تلاشي براي تقصير گناه به ديگري صورت نگيرد. در زندگي روزمره در تايلند ، تأكيد شديدي بر مفهوم sanuk ، اين ايده كه زندگي بايد سرگرم كننده باشد ، وجود دارد. به همين دليل ، تايلندي ها مي توانند در محل كار و فعاليت هاي روزمره كاملاً بازيگوش باشند. نمايش احساسات مثبت در تعاملات اجتماعي نيز در فرهنگ تايلند مهم است.
غالباً ، تايلندي ها با استفاده از عبارت mai pen rai (تايلندي: ไม่ เป็น ไร) با اختلاف نظرها ، اشتباهات جزئي يا بدبختي ها كنار مي آيند ، به عنوان "مهم نيست". استفاده همه جانبه از اين عبارت در تايلند نشان دهنده تمايل به حداقل رساندن درگيري ، اختلاف نظر يا شكايت است. لبخند و جمله "mai pen rai" نشان مي دهد كه اين حادثه مهم نيست و بنابراين هيچ درگيري و شرمندگي در آن وجود ندارد.
احترام به سلسله مراتب براي مردم تايلند ارزش بسيار مهمي است. رسم بن خون بر بدهكاري نسبت به والدين و همچنين نسبت به سرپرستان ، معلمان و سرپرستان تأكيد دارد. اين احساسات و عملكردهاي مربوط به روابط خاصي است كه حول متقابل تعميم يافته ، حسابداري كند عملكرد يك مبادله با توجه به مقياسها و معيارهاي محلي تفسير شده ، توصيف مي شود. همچنين قدم گذاشتن بر روي هر نوع ارز تايلندي (سكه يا اسكناس تايلندي) بي ادبانه تلقي مي شود ، زيرا اين مدل ها مانند شاه تايلند است.تعدادي از آداب و رسوم تايلند به وضعيت ويژه راهبان در جامعه تايلند مربوط مي شود. راهبان تايلندي تماس بدني با زنان ممنوع است. بنابراين انتظار مي رود زنان اطمينان حاصل كنند كه تماس تصادفي رخ نمي دهد راه را براي عبور راهبان باز كنند. از روشهاي مختلفي استفاده مي شود تا اطمينان حاصل شود كه هيچ تماس اتفاقي (يا ظاهر چنين تماسي) بين زنان و راهبان رخ نمي دهد. زناني كه به راهبان هديه مي دهند ، كمك هاي مالي خود را در جلوي راهب يا روي پارچه اي كه روي زمين يا ميز گذاشته مي شود ، مي گذارند. پودرها يا پودرهايي كه قصد حمل بركت را دارند توسط راهبان با استفاده از انتهاي شمع يا چوب به زنان تايلندي اعمال مي شود. انتظار مي رود كه افراد لاكي با سر در سطح پايين تري از يك راهب بنشينند يا بايستند. در داخل يك معبد ، راهبان ممكن است در طول مراسم بر روي يك سكوي برجسته بنشينند تا دستيابي به اين امر آسان تر شود.
انتظار مي رود هنگام نشستن در معبد ، پاهاي خود را از تصاوير بودا دور كند. زيارتگاه هاي داخل اقامتگاه هاي تايلند به گونه اي مرتب شده اند كه اطمينان حاصل كنند كه پاها به سمت شمايل هاي مذهبي متمايل نيستند ، مانند قرار دادن حرم بر روي همان ديوار سر تخت ، اگر خانه اي بسيار كوچك باشد تا حرم از اتاق خواب برداشته شود كاملاً